Επιστροφή στον Αθλητισμό μετά την Καραντίνα: προκλήσεις & πως να σταθούμε απέναντί τους
Συγγραφέας: Βαρβάρα Μαγνησαλή M.Sc. Ψυχολόγος – Αθλητική Ψυχολόγος / Ολυμπιονίκης, Μέλος Επιστημονικής Ομάδας Αθλητικών Ακαδημιών ΟΠΑΠ
Καθώς οι νεαροί αθλητές επιστρέφουν στον αθλητισμό έπειτα από αποχή ενός έτους εξαιτίας του COVID-19, είναι φυσιολογικό να συναντήσουν προκλήσεις για ακόμα μία φορά.
Η επανένταξη στην ενεργό αθλητική δράση προκαλεί στα περισσότερα παιδιά συναισθήματα ενθουσιασμού και ανυπομονησίας. Είναι πολύ πιθανόν όμως κάποια από αυτά να εκδηλώσουν μειωμένη επιθυμία ή/και άρνηση επιστροφής στις προπονήσεις. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι το παιδί δεν επιθυμεί πλέον το συγκεκριμένο άθλημα ή ότι έχασε για πάντα το κίνητρό του για τον αθλητισμό. Πολλά παιδιά μπορεί να βιώσουν συναισθήματα άγχους και αβεβαιότητας, όχι μόνο σχετικά με τα νέα πρωτόκολλα ασφαλείας που μπορεί να μοιάζουν πολύπλοκα ή/και πιεστικά, αλλά και εξαιτίας των νέων (για ακόμη μία φορά) συναισθηματικών αλλαγών.
Η επανέναρξη των αθλητικών δραστηριοτήτων απασχολεί αρκετά έντονα και τους γονείς, οι οποίοι έχουν τις δικές τους ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια της υγείας των παιδιών αλλά και της επαναπροσαρμογής τους.
Από την άλλη μεριά οι προπονητές καλούνται να βρουν νέους τρόπους να επανασυνδεθούν με τους μικρούς αθλητές, να τους προπονήσουν αποτελεσματικά και άμεσα σε πολλές περιπτώσεις, τηρώντας ταυτόχρονα όλα τα πρωτόκολλα υγείας και παρέχοντας ασφάλεια σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο.
Πως μπορώ λοιπόν ως αθλητής, προπονητής ή γονέας να βοηθήσω για την καλύτερη επανένταξη στην αθλητική δραστηριότητα;
- Αποδοχή συναισθημάτων: είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσω τα συναισθήματα του παιδιού ως έγκυρα. Λειτουργώντας με ενσυναίσθηση και υποστήριξη ως προς αυτό που νιώθει, βοηθάω το παιδί στη διαδικασία αποδοχής των συναισθημάτων του και στη συνέχεια στη διαδικασία ρύθμισης και αυτοδιαχείρισης.
- Διερεύνηση πηγών στρες & άγχους: είναι σημαντικό να βοηθήσουμε το παιδί να αναγνωρίσει τι είναι αυτό που του προκαλεί δυσφορικά συναισθήματα. Βασικοί λόγοι είναι η ανησυχία ότι μπορεί «να έχει μείνει πίσω» στην απόδοση, ότι μπορεί να κριθεί αυστηρά για αυτό από τον προπονητή ή τους συναθλητές, φόβος μήπως κολλήσει κάποιον ιό ή/και να τον μεταφέρει στην οικογένεια και τους φίλους, ανασφάλεια για το πως θα επικοινωνήσει εκ νέου με τους φίλους και τον προπονητή ή ακόμα και να καθρεφτίζει το άγχος των γονέων.
- Εύρεση λύσεων: συζητήστε ανοιχτά με το παιδί αυτό που το ανησυχεί. Προσπαθήστε μαζί να διερευνήσετε κατά πόσο οι ανησυχίες του είναι ρεαλιστικές και στη συνέχεια ενθαρρύνετέ το να προτείνει πιθανές λύσεις. Αποφύγετε να δώσετε ευθύς εξαρχής έτοιμες λύσεις, καθώς αφαιρείτε την ευκαιρία να διαχειριστεί μόνο του μια κατάσταση. Επιμείνετε έως ένα βαθμό να δοκιμάσει να πάει στην προπόνηση ακόμα και αν τελικά δεν επιθυμεί να συμμετάσχει. Η αποφυγή προκλητικών συναισθηματικά καταστάσεων δεν είναι η λύση, καθώς εκπαιδεύει ένα παιδί να αποφεύγει οτιδήποτε το δυσκολεύει.
- Πνευματικές στρατηγικές:
- επαναπροσδιορισμός στόχων και προσδοκιών: δώστε χρόνο και προτεραιότητα στην επανοικοδόμηση της τεχνικής, της δύναμης και της αυτοπεποίθησης.
- επικέντρωση σε ότι μπορώ να ελέγξω: ενισχύστε την επικέντρωση του παιδιού στην ατομική προσπάθεια στην προπόνηση, στις δεξιότητες που χρειάζεται να δουλέψει παραπάνω ή στο πως θα επιλέξει να αντιδράσει σε μια στρεσογόνο κατάσταση.
- εστίαση στο παρόν: τονίστε τη σημαντικότητα του να προσπαθεί να είναι ο καλύτερος που μπορεί σήμερα, δίχως να τον απασχολεί το αποτέλεσμα ή η απόδοση των συναθλητών. Έτσι πετυχαίνει να διασκεδάζει παρά να αγχώνεται μέσω της συμμετοχής του.
- θετικός διάλογος και συμπόνοια προς τον εαυτό: υπενθυμίστε του τη σημαντικότητα να μιλάει στον εαυτό του όπως θα μιλούσε και σε ένα καλό φίλο, αποφεύγοντας την αυστηρή ή/και άδικη αυτοκριτική.
Δοκιμάζοντας τα παραπάνω και μη ξεχνώντας ότι τα καλύτερα αποτελέσματα έρχονται μέσα από ομαδική δουλειά και συνεργασία, θα βοηθήσετε τα παιδιά να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις με προσωπικό τους κέρδος την ενίσχυση της ανθεκτικότητας, της προσαρμοστικότητας, της υπομονής, της προσπάθειας και της ευγνωμοσύνης.
Και μπορεί οι προκλήσεις να είναι αρκετές και πιθανόν μακροχρόνιες, αλλά τα μαθήματα που πήραμε το τελευταίο διάστημα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως οδηγό για ένα πιο υγιές, χαρούμενο και ψυχο-εκπαιδευτικό αθλητικό μοντέλο για τα παιδιά.